تصاویر وحشتناکی که از سیاره زهره منتشر شدهاند
تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۶۹۹۹۳
سطح زهره که در یک لایه متراکم و خفه کننده از ابرهای سمی و اسیدی پیچیده شده است. به لطف یک اثر گلخانهای، که در آن آن ابرها گرمای خورشید را به دام میاندازند و از فرار آن به فضا جلوگیری میکنند، متوسط دمای سطح زهره به ۴۶۴ درجه سانتی گراد میرسد. ناگفته نماند فشار اتمسفر تقریباً ۱۰۰ برابر فشار زمین است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش عصر ایران، دانشمندان برای ابداع یک فرودگر که بتواند از این شرایط عمیقاً نامناسب جان سالم به در ببرد، تلاش کردهاند... اکنون، باور کنید یا نه، در واقع دادههایی از سطح زهره داریم. بین سالهای ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۴، برنامه فضایی شوروی مجموعهای از ۱۶ کاوشگر را به همسایه کنار خورشید زمین فرستاد.
این برنامه «Venera-ونرا» نام داشت، و بدون تردید یک پیروزی بود، زیرا اولین برنامهای بود که با موفقیت انجام شد و ونرا ۳ در سال ۱۹۶۶ وارد جو سیاره دیگری شد. در سال ۱۹۷۰ نیز، ونرا ۷ اولین کاوشگری بود که فرود نرم روی سیاره دیگری انجام داد؛ و اگرچه هیچ یک از هشت کاوشگر ونرا که بر روی زهره فرود آمدند بیش از دو ساعت دوام نیاوردند، طولانیترین آنها ونرا ۱۲ بود که ۱۱۰ دقیقه قبل از تسلیم شدن در برابر گرما و فشار دوام آورد، ونرا اولین ماموریتی بود که تصاویر و صداهایی را از سیاره دیگری به زمین فرستاد. تا به امروز، ونرا تنها برنامهای است که تصاویر و صدا را از سطح زهره ارسال کرده است. ونرا ۱۳ و ۱۴ صدا را ضبط کردند و ونرا ۹، ۱۰، ۱۳ و ۱۴ از محل فرود آنها تصاویر پانوراما گرفتند.
دادههایی که به دست آمد، طبق استانداردهای امروزی، شاید کمی جدا هستند، اما از دهها سال پیش بوده و شرایطی که کاوشگرها تحت آن کار میکردند بسیار استرس زا بود. تصاوریری که اکنون میبینید، اولین تصاویر، از ونرا ۹ و ۱۰، در سال ۱۹۷۵، و ونرا ۱۳، در سال ۱۹۸۲ است. میتوان تفاوت قابل توجهی در کیفیت تصویر بین دو تایم فریم مشاهده کرد، حتی اگر آنها تنها چند سال از هم فاصله داشته باشند.
در زمانهای اخیر، دیگران دادههای تقریباً ۵۰ ساله را با فناوری و تکنیکهای بهبودیافته پردازش تصویر که در دسترس ما هستند، دوباره بررسی کردهاند که منجر به تصاویر بسیار جالبی از زهره شده است. آنها دنیایی با رنگ طلایی و بیگانه را نشان میدهند، دنیایی که به نوعی ممنوع به نظر میرسد، حتی بدون اشاره به دما، فشار یا سمی که زندگی را به گونهای که ما میشناسیم ویران میکند.
امروز در سال ۱۹۸۲، ونرا ۱۴ از سطح زهره تصویربرداری کرد. تا به امروز، اینها آخرین تصاویر هستند که ما از زهره داریم. در حالی که وگاس ۱ و ۲ فرودگرها و بالونها را در سال ۱۹۸۵ به زهره تحویل دادند، آنها از سطح آن تصویربرداری نکردند و از آن زمان تاکنون نیز هیچ فرودگری وجود نداشته است.
این رنگ طلایی نتیجه عبور نور خورشید از میان ابرهای زهره است که سطح را رنگ میکند. پردازش تصویر انجام شده در دانشگاه براون نشان میدهد که سنگها و خاک روی سطح سیاره دارای رنگ خاکستری تیره هستند. تصور میشود که این به دلیل نحوه شکلگیری سطح باشد: سطح زهره تحت سلطه ویژگیهای آتشفشانی است؛ در واقع، ممکن است امروزه همچنان از نظر آتشفشانی فعال باشد.
به دلیل شباهتهای زهره به زمین، دانشمندان مشتاق هستند تا در مورد آن اطلاعات بیشتری کسب کنند. مطالعه زهره میتواند به ما کمک کند تا برخی از راههای انحراف مسیرهای تکاملی سیارات، ایجاد محیطی مناسب برای زندگی یا محیطهایی که بسیار غیرممکن هستند را بیاموزیم. این اطلاعاتی است که میتوانیم از آن برای جستجوی حیات در جای دیگری در کهکشان راه شیری استفاده کنیم و به برخی از اساسیترین سؤالات بشریت پاسخ دهیم، که چگونه به اینجا رسیدیم و چرا؟
اگرچه فناوری ما از زمان ونرا بهبود یافته است، اما دانشمندان هنوز کاوشگر دیگری را به زهره ارسال نکردهاند. چندین ماموریت آتی از سوی آژانسهای فضایی در سراسر جهان برای مطالعه جو سیاره برنامهریزی میکنند؛ بنابراین در حال حاضر، ما فقط به نوعی در برزخ زهره گیر کردهایم به تصاویر چند دههای خیره شدهایم، و متعجبیم که چه رازهایی در آن منظره عجیب و غریب و بیگانه پنهان شده است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: سیاره زهره قیمت طلا و ارز قیمت موبایل سطح زهره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۶۹۹۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تازهترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی
گروهی از دانشمندان سیارهشناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوتوست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کردهاند. آنها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کردهاند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.
به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کوییپر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر میرسید در جهتگیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شدهاند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیارهای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیارهای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصلهاش از خورشید میتواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.
البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دستهبندی میشد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X مینامیدند.
طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونیها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیلها، توزیع اجرام یافتشده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر میکنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر میدهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.
پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکتهای اجرام بلنددورهای پرداختند که از مدار نپتون میگذرند و در طول سفر خود، حرکتهای نامنظمی نشان میدهند. آنها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیهسازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر میکشند.
دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، دادههای جزرومد کهکشانی را نیز به شبیهسازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راهشیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شدهاند.
شبیهسازیها نشان داد که قابلقبولترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیهسازیها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.
شرح عکس: مقایسه توزیعهای مداری از شبیهسازیهای حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیممحور اصلی ردپای مداری فرانپتونیهای شبیهسازیشده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i